 Leeg zijn, geen energie hebben.. Juist nu alles weer mag en kan, lijkt het alsof we weinig puf hebben. Heeft het te maken met zorgen, met het opeenvolgende slechte nieuws, variërend van oorlog tot toeslagenaffaire en van inflatie tot jeugdzorg die 'stuk' is? Moeten we na 2 jaar weer wennen aan het omringd zijn met mensen overal, aan in de file staan? Herken je dat uitgebluste gevoel, dan vind je in deze blog vijf tips om je te helpen bij vermoeidheid of (langdurige) overprikkeling. 1) Zet je detective-pet op en onderzoek waar/wanneer/waardoor jouw energie weglekt. Wanneer voel je je nog ok, en wat is het moment waarop je je moeheid voelt? Waar bevind je je? Binnen, buiten? Is er net iets gebeurd of voorgevallen of voelde je het al langer opbouwen? Vind je dat lastig te bepalen? Houd een logboek bij, van dag tot dag of desnoods van uur tot uur. Als je weet wat jouw energielekken zijn, kun je actie ondernemen en je gedrag aanpassen. Is lang vergaderen niet jouw ding, plan meetings als het even kan dan niet aan het eind van de dag als je al moe bent maar bijvoorbeeld voor de lunchpauze zodat je erna even een blokje om kunt. Trekt slecht nieuws je helemaal leeg? Zet updates op je telefoon uit. Vraagt je baan van je dat je op de hoogte bent van nieuws - stel dan bijv. een Google alert in voor relevante vaktermen. Betrap je jezelf nu op de gedachte "Ja, maar in mijn werk kan dat allemaal echt niet" of "Ja, maar ik heb zoveel verplichtingen, ik kan niet anders"...scroll dan nog even verder naar tip 3. 2) Staar je niet blind op wat 'volgens de boekjes' zou moeten werken om te ontspannen. Yoga, mediteren, wandelen, muziek luisteren, een dagje naar de sauna..hartstikke leuk, voor sommige HSP. Maar misschien ben jij iemand die juist het hoofd leeg maakt door flink te sporten? Doe wat werkt voor jou. Probeer, ontdek, schrijf je eigen handleiding. 3) Ga de natuur in! Onderzoek laat zien dat de natuur helpt om te ontspannen en om vitaliteit te bevorderen. Het is goed voor je creativiteit en vermindert stress. Ben je als HSP (chronisch) overprikkeld, ga dan naar het park of een bos, werk je tuin bij, bezoek de heide, maak een duinwandeling, trek erop uit!  4) Self care.
Wat je veel leest en hoort, is dat je vooral moet investeren in self care als het je allemaal te veel wordt. Er is een hele industrie om het woord gebouwd, kijk maar naar de hoeveelheid verzorgingsproducten, tijdschriften, voeding of cursussen. Maar wat is self care eigenlijk? 'Tuurlijk, het betekent dat je voor jezelf zorgt. Maar doe je dat door een bepaalde thee te drinken, of bepaalde douchecreme te gebruiken? Of doe je dat door je leven zodanig in te richten dat je het naar je zin hebt? Gaat het misschien om jezelf zo belangrijk vinden dat je voor jezelf opkomt, je wensen uitspreekt, grenzen stelt? Eigenlijk is de vraag die je moet stellen dus niet: gun ik mezelf dit tijdschrift, of deze beauty-behandeling, maar: heb ik mijn leven ingericht op een manier die bij mij past? Het stellen van de vraag vereist moed, want er komen vast antwoorden in je gedachten. En daar 'moet' je dan misschien iets mee. Als je al overprikkeld bent, kun je ook weerstand voelen; 'moet ik me daar ook mee bezig houden??' Als je echter vaak of chronisch overprikkeld bent, of als je denkt dat je geen keuzes hebt terwijl je je vast voelt zitten, dan loont het juist de moeite om je af te vragen: Wat wil ik? Welke kleine verandering geeft mij nu al meer lucht? Als ik mezelf waardevol vind, hoe breng ik dat dan tot uiting? 5) Leer je inner critic herkennen en ermee omgaan. Dat is het stemmetje van binnen dat zegt "je moet eigenlijk" of "anderen doen dit ook, waarom jij dan niet" etc. De babbelende aap in je hoofd, die non-stop oordeelt en door ratelt, en behoorlijk kan bijdragen aan overprikkeling. Onze inner critic lijkt een geweten of een betweter te zijn, maar is eigenlijk een soort safety coordinator. De inner critic beschermt je tegen kritiek, falen, uitsluiting, eenzaamheid, pijn of verdriet. Net als toen je een klein kind was en je beschermd werd door je ouders. Door je te conformeren, val je niet op. En als je niet opvalt, is de kans dat je (door anderen) bekritiseerd of buitengesloten wordt kleiner, en dus de kans dat je pijn, teleurstelling of verdriet ervaart. Wat kun je doen? Bedank je inner critic vriendelijk voor de waarschuwing, overweeg of je er iets mee kunt, en trek dan je eigen plan. Je bent volwassen, en je hebt een goed stel hersens plus de nodige levenservaring. Vertrouw erop dat je aankunt wat er op je pad komt, ook als dingen anders uitpakken dan verwacht. Ben jij chronisch of regelmatig overprikkeld en wil je meer handvatten? Maak gerust een afspraak om een keer te sparren!
0 Comments
Vermoeid zijn, vage pijntjes hebben, mezelf nauwelijks uit de deur krijgen als het buiten donker is of regent, een to-do list die steeds langer wordt omdat ik me nergens echt toe kan zetten en piekeren over van alles en nog wat. Voor mij zijn dat signalen dat ik overprikkeld ben, te veel van mezelf geeist heb. Tijd voor self care :)
Eisen..? Is het wel allemaal zo ontzettend belangrijk wat we moeten? Het woord impliceert dat iets ontzettend dringend is. Maar wat is nu werkelijk noodzakelijk? Is het erg als je een keertje een uurtje later naar je werk gaat? Een keertje pizza haalt in plaats van kookt? Een afspraak afzegt? Van jezelf moet je het meeste.. Vaak verlangen we veel meer van onszelf dan onze omgeving dat doet. Je denkt dat je van alles "moet" en voelt je misschien klem zitten tussen allerlei verplichtingen. Zeker als HSP kun je een bijna overdreven plichtsgevoel hebben. Maar zit je echt zo vast, of is er ruimte? Hoe zou je reageren als je vriend(in) of een collega tegen je zegt dat het hem/haar even te veel is en dat hij/zij een paar dagen vrij neemt? Denk je dan "Zo, da's lef hebben! Zomaar een paar dagen ertussen uitknijpen in een van de drukste periodes van het jaar"? Of bewonder je misschien dat diegene zijn/haar grenzen aangeeft? Durft te zorgen voor zichzelf, ook al is het een van de drukste periodes van het jaar...? Tip Als jouw agenda er zo uitziet als die van mij, dan ga je best een drukke periode tegemoet tot de feestdagen. En als jij, net als ik, het wat benauwd krijgt van die volgeplande weken, hoe ga je dan zorgen voor ontspanning? Wat mij helpt.. - Afspraken die niet zo urgent zijn, verzetten. Ruimte creëren! - Tijd nemen voor een uitgebreide Qigong-sessie. - Een middag in de keuken met een muziekje aan om verschillende soorten soep te koken en in te vriezen (pompoensoep is favoriet!). - Een lange wandeling over het strand maken. - Radicaal niets doen: telefoon uit en gewoon wat tekenen of met een goed boek op de bank 'cocoonen'. Als dit lastig is Pak twee grote vellen papier en een stapel post-its. Op de post-its kun je tekenen of schrijven wat je allemaal "moet". Het ene vel papier is voor de absoluut noodzakelijke afspraken & to-do's. Op het andere vel plak je post-its die kunnen worden uitgesteld of niet zo belangrijk zijn. Waarschijnlijk begin je met een overvol "Noodzakelijk" blad en een bijna leeg "Kan ook later" blad. Neem dan eens letterlijk een stap terug. Haal even diep adem. Kijk nog eens naar alle 'Noodzakelijk' post-its. Vraag jezelf bij elke post-it af: - Waarom is iets bloedspoed? Wie vindt dat? - Wat levert een afspraak op en wat kost het je aan tijd en energie? - Is iets zo belangrijk dat je het over 5 jaar nog als prioriteit zou beschouwen of ben je het dan allang vergeten? Het grote voordeel van post-its is dat ze niet in marmer gebeiteld zijn -> ze kunnen van het ene naar het andere vel papier verhuizen :) En wie weet, gaat er best veel naar het "Kan ook later" vel. Succes! |
IreneVolg me ook op Medium (Engels) Archives
June 2022
Categories
All
|
RSS Feed