over Labels en een badkuip

De afgelopen weken heb ik gekeken naar de Sensitivity Summit die wordt georganiseerd door Melissa Schwarz, een Amerikaanse HSP coach die ik al een tijdje volg. Elke dag verstuurt ze een video van gesprekken die ze heeft met experts op het gebied van hooggevoeligheid, sensation seeking, sensory processing en aanverwante thema's.

Erg inspirerend en wat mij betreft een mooie mix van onderwerpen. Is de informatie  helemaal nieuw? Nee, maar ik vind het prettig om regelmatig van collega's te horen hoe zij in gesprek gaan over hooggevoeligheid en hoe ze denken over weerbaarheid, onderwijs, e.d..
Wat me ook nu weer opvalt, is het verschil tussen de V.S. en Nederland als het gaat om het maken van onderscheid tussen verschillende vormen van hooggevoeligheid.
Waar hoogsensitiviteit in Nederland nu aarzelend geaccepteerd lijkt te worden, volstaat in de V.S. de term "highly sensitive" eigenlijk al niet meer. Als je dat zegt, wordt vervolgens gevraagd welke vorm van hooggevoeligheid je bedoelt.

Labels als "introvert sensitive sensation seeker", "sensitive upstart" of "vibrant sensitive" lijken wat ver gezocht misschien, maar laten wel zien dat de HSP en het HSK niet  bestaan!

Een etiket kan helpen om herkenning te geven, maar is niet allesbepalend. We moeten echt kijken naar het individuele kind. Naar gedrag, naar andere karaktereigenschappen, naar opvoeding, fysieke fitheid, etc.. 

In een van de gesprekken tijdens de Summit werd nog een treffende uitleg gegeven over hooggevoeligheid voor kinderen. Als zij aan andere kinderen willen uitleggen wat hooggevoeligheid inhoudt, kunnen ze een badkuip als voorbeeld nemen.
Als water staat voor prikkels, loopt bij hoogsensitieve mensen het bad sneller vol (of over) en langzamer leeg als je de stop eruit haalt. Bij niet-hoogsensitieve mensen loopt het bad langzamer vol en sneller leeg. 

Wil je nog aansluiten bij de Summit? Hij loopt nog door tot 14 oktober.