Onlangs werd – bij mijn weten voor het eerst – een column over hoogsensitiviteit gepubliceerd door een medisch specialist op de site van het Medisch Contact. Deze neuroloog liet zich op z’n zachtst gezegd wat laatdunkend uit, maar, en dat vond ik leuk om te zien: getuige de reacties onder het artikel zijn er ook artsen die zich helemaal niet kunnen vinden in zijn stellingname. Daar zit winst t.o.v. een aantal jaren geleden toen ik begin met trainingen geven :)
Bewijsbaarheid Wat me wel opvalt, is dat de nadruk steeds meer lijkt te liggen op bewijzen dat HS ‘iets’ is. Hersenscans of psychologische onderzoeken geven het bestaansrecht, lijkt het wel. Daarmee doen we m.i. echter afbreuk aan de eigenschap. Inzichten uit wetenschappelijk onderzoek helpen hooggevoelige kinderen/personen absoluut! Al is het alleen al om het feit dat er zo meer aandacht voor komt en een groeiende maatschappelijke acceptatie, waardoor hooggevoelige kinderen (en ouders!) bijvoorbeeld leren dat ze niet ‘harder’ of weerbaarder hoeven te worden. Ik pleit ook voor meer feitelijke en praktische kennis bij professionals die met ouders en/of kinderen werken. Het is belangrijk om te weten dat HS niet zweverig is maar ook geen stoornis, excuus of aandoening, zodat je ouders en kinderen goed kunt adviseren. Laten we alleen ervoor waken dat we hooggevoeligheid over-rationaliseren door de focus alleen op wetenschap en theorie te leggen. Om dan vervolgens maar vooral niet over gevoel, intuïtie of emoties te hoeven praten. Intuïtie, gut feeling, onderbuikgevoel Want intuïtie en gevoel blijft lastig, nietwaar? Voor de meeste mensen, hoogsensitief of niet. Het blijft iets waar meestal niet graag over wordt gesproken, vooral niet in professionele setting. Intuïtie of onderbuikgevoelens zijn zweverig, ongrijpbaar, niet te vergelijken, individueel. Wat als de ander je ‘apart’ vindt, het niet met je eens is en met argumenten komt waartegen je geen weerwoord hebt? Wat als je je kwetsbaar opstelt en de ander je niet professioneel vindt? Juist de combinatie van intuïtie en gezond verstand is goud waard Voelen, is een waardevol aspect van hoogsensitiviteit, maar belangrijk voor alle kinderen. Door daar ruimte voor te maken, kunnen we bouwen aan het zelfvertrouwen. Het moet feitelijk niet uitmaken of er nu wel of niet een hersenscan is die aantoont dat je meer of minder prikkelgevoelig, stressbestendig of empatisch bent. En jij? Accepteer je gevoelsmatige uitspraken van anderen? Hoe vaak vraag je om een onderbouwing of nadere toelichting als iemand tegen je zegt dat ze “het idee / het gevoel hebben dat…”? Als ze een besluit nemen zonder daar een rationele verklaring voor te kunnen geven? Hoeveel laat jij je intuïtie toe in contacten of bij besluiten die je neemt?
0 Comments
|
Ireneschrijft over hooggevoeligheid; gedachten, tips, links naar interviews en nieuws. Archief
October 2020
Tags
All
|