Self-Care

Vermoeid zijn, vage pijntjes hebben, mezelf nauwelijks uit de deur krijgen als het buiten donker is of regent, een to-do list die steeds langer wordt omdat ik me nergens echt toe kan zetten en piekeren over van alles en nog wat. Voor mij zijn dat signalen dat ik overprikkeld ben, te veel van mezelf geeist heb.

In die zin zitten twee 'key words': eisen en mezelf.

Eisen. Is het wel allemaal zo ontzettend belangrijk wat we moeten van onszelf? Het woord impliceert dat iets ontzettend dringend is. Beslist noodzakelijk.
Maar wat is nu werkelijk noodzakelijk? Is het erg als je een keertje een uurtje later naar je werk gaat? Een keertje pizza haalt in plaats van kookt? Een afspraak afzegt?

Vaak verlangen we veel meer van onszelf dan onze omgeving dat doet. Je denkt dat je van alles "moet" en voelt je misschien klem zitten tussen allerlei verplichtingen. Zeker als HSP kun je een bijna overdreven plichtsgevoel hebben. Maar zit je echt zo vast, of is er ruimte?

Hoe zou je reageren als je vriend(in) of een collega tegen je zegt dat het hem/haar even te veel is en dat hij/zij een paar dagen vrij neemt? Denk je dan "Zo, da's lef hebben! Zomaar een paar dagen ertussen uitknijpen in een van de drukste periodes van het jaar"?
Of bewonder je misschien dat diegene zijn/haar grenzen aangeeft? Durft te zorgen voor zichzelf, ook al is het een van de drukste periodes van het jaar...?

Als jouw agenda er zo uitziet als die van mij, dan ga je best een drukke periode tegemoet tot de feestdagen. En als jij, net als ik, het wat benauwd krijgt van die volgeplande weken, hoe ga je dan zorgen voor ontspanning? Wat worden jouw "me time" afspraken in je agenda?

Wat mij helpt? Afspraken die echt geen haast hebben, verzetten. Een middag in de keuken met een muziekje om verschillende soorten soep te koken en in te vriezen (pompoensoep is favoriet!). De hond van m'n zus meenemen voor een lange wandeling over het strand, tekenen of met een goed boek op de bank 'cocoonen'.

Werk je met kinderen/tieners en herken je het "druk, druk, druk" zijn bij hen? Misschien kun je het volgende eens proberen. Simpel maar doeltreffend.

Pak twee grote vellen papier en een stapel post-its. Op de post-its kunnen ze tekenen of schrijven wat allemaal "moet". Het ene vel papier is voor de absoluut noodzakelijke afspraken & to-do's. Op het andere vel plakken ze post-its die kunnen worden uitgesteld of niet zo belangrijk zijn. Waarschijnlijk beginnen ze met een overvol "Noodzakelijk" blad en een bijna leeg "Kan ook later" blad.

Ga dan eens in gesprek: waarom is iets bloedspoed? Wat levert een afspraak op en wat kost het (aan tijd/energie)? Is iets zo belangrijk dat je er over 5 jaar nog prioriteit aan zou geven of ben je het dan allang vergeten? Hoe pakken andere kinderen het aan (zeggen die wel eens een afspraak af?), etc.. Voordeel van post-its is dat het geen in marmer gebeitelde afspraken zijn -> ze kunnen van het ene naar het andere vel papier :)