Faalangst

Faalangst is een complexer fenomeen dan alleen angst om niet goed te scoren voor een toets. Het wordt vaak gekoppeld aan schoolprestaties maar zit eigenlijk dieper. Het gaat om de angst niet te voldoen, tekort te schieten. In allerlei situaties, intellectueel maar ook sociaal bijvoorbeeld. In deze blog alle aspecten aanstippen gaat te ver, maar houd in gedachten dat het meer betreft dan alleen schoolprestaties.

Faalangst is vooral herkenbaar op het moment van examens of toetsen. Vaak gaan die periodes gepaard met grote druk, omdat er op school wekenlang naar toe wordt gewerkt of zelfs aandacht aan wordt besteed in het nieuws, zoals bij de CITO of eindexamens. Door die druk kan het voor een (hooggevoelig) kind voelen alsof zijn/haar complete eigenwaarde afhangt van de score die wordt behaald.
​
Los van het eigen streven naar perfectie, speelt dat hoogsensitieve kinderen meer dan andere kinderen aanvoelen welke verwachtingen anderen (ouders, leerkrachten) van hen hebben. Ze voelen ook de teleurstelling van anderen als ze niet voldoen aan verwachtingen. Dat zorgt voor spanning, niet alleen achteraf als ze misschien inderdaad een lager cijfer hebben gehaald, maar ook voorafgaand aan het examen of werkstuk. 

Passieve faalangst
Je ziet dat sommige kinderen uit angst niet eens willen beginnen aan een taak of opdracht; ze zijn er niet van overtuigd dat ze een goed (genoeg) cijfer kunnen halen, dus laten ze het liever bij voorbaat al zitten. Dan ervaren ze in elk geval niet het gevoel van teleurstelling bij een laag cijfer.

Actieve faalangst
Andere kinderen kunnen nauwelijks stoppen met leren en oefenen, willen alles juist tot in de puntjes hebben voorbereid, en blijven lesstof herhalen en herhalen. Ook bij hen speelt faalangst: met een ‘gewone’ voorbereiding redden ze het niet bij een test, denken ze.  

Signalen

• Uitstelgedrag
• De ‘clown’ uithangen, alles om de aandacht af te leiden
• Niets nieuws willen proberen (denk aan sporten, nieuwe spelletjes)
• Perfectionisme, nooit tevreden zijn met eigen (huis)werk
• Buikpijn, transpireren, hangerig worden of wit wegtrekken op het moment dat er een prestatie wordt verlangd

Tips!

• ’Praise the effort, not the result’ 
  E zijn ouders die een kado beloven als er een bepaalde cito-score of eindexamencijfer wordt behaald. Lief bedoeld, maar hoeveel druk legt dat niet bij een kind?
  Natuurlijk is het fijn als je kind scoort met voetbal of een 10 voor z'n/haar werkstuk haalt. En dat mag je prijzen, maar is een kind faalangstig, benadruk dan vooral ook de moeite die het ergens voor gedaan heeft.
  
  
• Bouw aan zelfvertrouwen: 
  • door jouw vertrouwen uit te spreken dat een kind iets nieuws kan (leren).
  • door het kind er bijvoorbeeld aan te herinneren dat de eerste keer leren fietsen/zwemmen e.d. ook eng was maar dat dat nu toch heel goed gaat.
  • door te laten merken dat de eigenwaarde van een kind niet afhangt van een cijfer.  
    ​
• Let op het voorbeeld dat je geeft: hoe belangrijk zijn prestaties? Of gaat het om het proberen, het plezier dat je ergens aan beleeft?